In Potchefstroom
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
07 Januari 2006 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Eindelijk dan: na alle voorbereidingen en een uur vertraging 9024 kilometer verder aangekomen in Zuid-Afrika!
Iedereen natuurlijk nog een keer bedankt voor een prachtige verjaardag. Ik vond het echt geweldig om iedereen nog even te zien.
In het vliegtuig zat ik aan het raam. Ik had uitzichten die je alleen uit je aardrijkskundeboeken en dromen kent. We vlogen over een besneeuwde Mont Blanc en uren achter elkaar over de Sahara zonder een teken van leven te zien.
In Johannesburg zijn we meteen naar Potchefstroom naar het studentenhuis gereden. We zitten in een internationaal studentenhuis, Minjunet 40. We hebben een eigen appartement. Met balkon, twee slaapkamers, een badkamer (zonder douche!) en een keuken.
Met onze stagebegeleider Esme hebben we gisteren de eerste belangrijke zaken geregeld. Een studentenkaart (En ze zeggen hier; Eenmaal een PUK, altijd een PUK, dus ik vrees het ergste...), toegang tot de bieb, het internationaliseringsbureau, de faculteit bekeken etc.
's Middags zijn we naar Witrand Hospital gegaan, de psychiatrische instelling waar we stage lopen :shock: . Wat ik daar heb gezien is erger dan je je ooit voor kunt stellen. Mensen die lichamelijk en geestelijk zo misvormd en gehandicapt zijn en dat in omstandigheden die je moet meemaken om het te geloven. Het is verdeeld in vier afdelingen: 1 t/m 3 zijn meervoudig gehandicapten met een ontwikkeling van baby's tot mensen die later gehandicapt werden, bv. door een kogel in hun hoofd en het vierde gedeelte is voor opvang van mensen met een psychiatrische stoornis.Als je al die mensen ontmoet is het toch wel heel stoer om daarmee te werken. Op de psychiatrische afdeling ontmoette ik nog de president van Zuid-Afrika (oke , iemand die dacht dat hij dat was;)).
Vandaag hebben we Potchefstroom bekeken met Esme. Winkels, de mooie wijk waar zij woont, maar ook een township waar het verschrikkelijk is en straten waar we absoluut niet mogen komen. De criminaliteit is echt heel erg.
Maar ik geniet wel volop van alle indrukken, het mooie klimaar en landschap en de cultuur. Je blijft dingen zien en meemaken die in Nederland echt niet te geloven zijn.
Snel een volgend bericht. Ik kan hier niet zoveel schrijven als in mijn dagboek, maar die lezen jullie later wel. Ik ga naar ons zwembad :D , ben wel even toe aan verfrissing!
Veel liefs,
Karin
Iedereen natuurlijk nog een keer bedankt voor een prachtige verjaardag. Ik vond het echt geweldig om iedereen nog even te zien.
In het vliegtuig zat ik aan het raam. Ik had uitzichten die je alleen uit je aardrijkskundeboeken en dromen kent. We vlogen over een besneeuwde Mont Blanc en uren achter elkaar over de Sahara zonder een teken van leven te zien.
In Johannesburg zijn we meteen naar Potchefstroom naar het studentenhuis gereden. We zitten in een internationaal studentenhuis, Minjunet 40. We hebben een eigen appartement. Met balkon, twee slaapkamers, een badkamer (zonder douche!) en een keuken.
Met onze stagebegeleider Esme hebben we gisteren de eerste belangrijke zaken geregeld. Een studentenkaart (En ze zeggen hier; Eenmaal een PUK, altijd een PUK, dus ik vrees het ergste...), toegang tot de bieb, het internationaliseringsbureau, de faculteit bekeken etc.
's Middags zijn we naar Witrand Hospital gegaan, de psychiatrische instelling waar we stage lopen :shock: . Wat ik daar heb gezien is erger dan je je ooit voor kunt stellen. Mensen die lichamelijk en geestelijk zo misvormd en gehandicapt zijn en dat in omstandigheden die je moet meemaken om het te geloven. Het is verdeeld in vier afdelingen: 1 t/m 3 zijn meervoudig gehandicapten met een ontwikkeling van baby's tot mensen die later gehandicapt werden, bv. door een kogel in hun hoofd en het vierde gedeelte is voor opvang van mensen met een psychiatrische stoornis.Als je al die mensen ontmoet is het toch wel heel stoer om daarmee te werken. Op de psychiatrische afdeling ontmoette ik nog de president van Zuid-Afrika (oke , iemand die dacht dat hij dat was;)).
Vandaag hebben we Potchefstroom bekeken met Esme. Winkels, de mooie wijk waar zij woont, maar ook een township waar het verschrikkelijk is en straten waar we absoluut niet mogen komen. De criminaliteit is echt heel erg.
Maar ik geniet wel volop van alle indrukken, het mooie klimaar en landschap en de cultuur. Je blijft dingen zien en meemaken die in Nederland echt niet te geloven zijn.
Snel een volgend bericht. Ik kan hier niet zoveel schrijven als in mijn dagboek, maar die lezen jullie later wel. Ik ga naar ons zwembad :D , ben wel even toe aan verfrissing!
Veel liefs,
Karin
-
07 Januari 2006 - 14:26
Mama:
leuke foto's.Zal ze hier ook aflaten drukken.Maar ook leuk voor de oma'en opa. Misschien kopen ze nu wel alle twee een computer. groetjes -
08 Januari 2006 - 11:06
Jolanda:
Hé Karin, het ziet er allemaal geweldig uit! Geniet van de mooie tijd in Zuid Afrika! Ik zou wel met je willen ruilen.
Liefs Jolanda -
08 Januari 2006 - 14:41
Papsel:
hoi Karin,
Oma is nu bij ons om even op de computer te kijken hoe jij het maakt.Ze vindt het erg interessant.
veel groeten van oma -
08 Januari 2006 - 20:19
Chris:
Heej Karin!
superleuk om de fotos te zien, en je belevenissen te lezen, blijven schrijven he!
Heel veel groetjes,
Chris -
09 Januari 2006 - 16:30
Frenkie:
Jeejte... tis hier bokkoud en jij ligt daar in je zwembadje... grrr niet eerlijk haha... oow je moet wel snel weer trug zijn.. kan nu toch al die verhalen niet vertellen zeg... grrr.. nja als het te melen valt meel ik ze wel haha...
dikke knuffel je zussie :) -
11 Januari 2006 - 13:42
Shalana:
Hey meid,ik ben heel trots op je dat je dit durft te doen.Ik weet dat dit heel zwaar werk is,maar weet dat je het aankan.
We lezen dat het daar erg warm is dus denk dat vier maanden genoeg is!(anders kom je zwart terug)Pas je op daar!Hoe sexy al die gozers er daar uitzien ze willen maar 1 ding. 'n stukje Karin!!!Wie niet:D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
