Havaiana's in Havana..!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
13 Augustus 2010 | Cuba, Havana
Wat zijn we blij dat Moses nieuwe visum hem in Nederland houdt! Maar we verlangen toch stiekem allebei naar palmbomen... Dus besloten we naar Cuba te gaan! Op Havaiana's naar Havana!
De aankomst in Havana gaf me een heel bijzonder gevoel. De eerste indruk is die een vervallen stad in een derde wereldland. Zo verkijk je je weer dankzij de reisagenten met hun foto' van vrolijk gekleurde huizen en een oude Amerikaanse slee. De huizen zijn aangetast door het zout van de oceaan, de kleuren hierdoor bijna allemaal vervaagd, voorzieningen vervallen en wegen gebrekkig. Maar die Amerikaanse auto's zijn echt fantastisch!!! Niet af en toe eentje, maar honderdduizenden! Hoe houden ze die afgereden bakken in vredesnaam aan de praat???
Ook in ons hotel maken we kennis met de omstandigheden van Cuba: gordijnen vallen van de roede, een toilet zonder bril, een beschimmelde spiegel en een Chineze tv. Moses is compleet geshockeerd als hij hoort dat gebruikt toiletpapier in een emmertje naast het toilet moet en in geen geval doorgespoeld mag worden. Twee dagen lang praat hij erover dat hij dat nog nooit meegemaakt heeft :-). We gaan even wat eten in het restaurantje naast het hotel. Mijn vis lijkt wel verrot en rauwe groente mag ik niet eten, dus eet ik alleen maar wat rijst. Moses is zo moe dat hij een rozenverkoopster niet af kan slaan en zo krijg ik onder veel gefluit en gejoel een rode roos met gouden glitters. Lief hoor, maar ik leg hem tien minuten later op mijn nachtkastje om heerlijk mijn ogen dicht te doen.
De volgende dag gaan we eerst ontbijten. Ik word helemaal enthousiast van de eetzaal: een hoog plafond met een enorme kroonluchter, een spiegelwand, zware fluwelen gordijnen samengebonden langs de muren, een grote bar waarachter een klein, kaal mannetje ons een glas sinaasappelsap komt brengen. Totaal niet veranderd: puur jaren vijftig! Er is bijna niets om uit te kiezen: een witbrood, wat mini suikerbroodjes en zandkoekjes en je kunt een dikke, spaanse samba zingende kokkin een ei laten bakken. Ook krijg je een schoteltje met een plak watermeloen en een plak ananas en verder is er koffie en thee.
Na het ontbijt wil Moses terug naar zijn voetbalwedstrijd op televisie (zucht), maar we gaan eerst even bij het toerbureau kijken of we een stadstocht kunnen maken. Dat kan, maar dan wel binnen vijf minuten (haha).
In de touringbus ben ik opeens werkelijk verrukt van de omgeving die me gisteren nog shockeerde. Je bent echt letterlijk een halve eeuw terug in de tijd. Maar om wat van die omstandigheden te snappen moet je uiteraard eerst het verhaal van Cuba kennen. Zie op de volgende pagina!
Het is lekker warm en we genieten van de rondrit. We bezoeken Plaza de Armas, Revolution square,het Morro-kasteel (mooi uitzicht skyline Havana!)en het plein van de kathedraal. Vervolgens gaat de tour naar het plein van de Revolutie en het Rum museum. We gaan langs het beroemde Bacardi-gebouw, de bar van Hemingway, het hotel van Hemingway, een oude drogisterij, drinken een Mojito-cocktail bij een bar met honderdduizenden handtekeningen op de muur.
De metropool van Havana heeft een heel eigen karakter binnen de verschillende stadsdelen. Het moderne centrum is Vedado, met het verkeersnetwerk La Rampa. Het is een wijk waar de maffia in de roaring fifties vrij spel had. 's Middags wandelen we langs de verbleekte kleuren van de huizen aan de kilometerslange promenade Malecon en door de straatjes met open deuren voor de frisse lucht.
Al na een dagje proef je de bijzondere sfeer van Cuba!
De aankomst in Havana gaf me een heel bijzonder gevoel. De eerste indruk is die een vervallen stad in een derde wereldland. Zo verkijk je je weer dankzij de reisagenten met hun foto' van vrolijk gekleurde huizen en een oude Amerikaanse slee. De huizen zijn aangetast door het zout van de oceaan, de kleuren hierdoor bijna allemaal vervaagd, voorzieningen vervallen en wegen gebrekkig. Maar die Amerikaanse auto's zijn echt fantastisch!!! Niet af en toe eentje, maar honderdduizenden! Hoe houden ze die afgereden bakken in vredesnaam aan de praat???
Ook in ons hotel maken we kennis met de omstandigheden van Cuba: gordijnen vallen van de roede, een toilet zonder bril, een beschimmelde spiegel en een Chineze tv. Moses is compleet geshockeerd als hij hoort dat gebruikt toiletpapier in een emmertje naast het toilet moet en in geen geval doorgespoeld mag worden. Twee dagen lang praat hij erover dat hij dat nog nooit meegemaakt heeft :-). We gaan even wat eten in het restaurantje naast het hotel. Mijn vis lijkt wel verrot en rauwe groente mag ik niet eten, dus eet ik alleen maar wat rijst. Moses is zo moe dat hij een rozenverkoopster niet af kan slaan en zo krijg ik onder veel gefluit en gejoel een rode roos met gouden glitters. Lief hoor, maar ik leg hem tien minuten later op mijn nachtkastje om heerlijk mijn ogen dicht te doen.
De volgende dag gaan we eerst ontbijten. Ik word helemaal enthousiast van de eetzaal: een hoog plafond met een enorme kroonluchter, een spiegelwand, zware fluwelen gordijnen samengebonden langs de muren, een grote bar waarachter een klein, kaal mannetje ons een glas sinaasappelsap komt brengen. Totaal niet veranderd: puur jaren vijftig! Er is bijna niets om uit te kiezen: een witbrood, wat mini suikerbroodjes en zandkoekjes en je kunt een dikke, spaanse samba zingende kokkin een ei laten bakken. Ook krijg je een schoteltje met een plak watermeloen en een plak ananas en verder is er koffie en thee.
Na het ontbijt wil Moses terug naar zijn voetbalwedstrijd op televisie (zucht), maar we gaan eerst even bij het toerbureau kijken of we een stadstocht kunnen maken. Dat kan, maar dan wel binnen vijf minuten (haha).
In de touringbus ben ik opeens werkelijk verrukt van de omgeving die me gisteren nog shockeerde. Je bent echt letterlijk een halve eeuw terug in de tijd. Maar om wat van die omstandigheden te snappen moet je uiteraard eerst het verhaal van Cuba kennen. Zie op de volgende pagina!
Het is lekker warm en we genieten van de rondrit. We bezoeken Plaza de Armas, Revolution square,het Morro-kasteel (mooi uitzicht skyline Havana!)en het plein van de kathedraal. Vervolgens gaat de tour naar het plein van de Revolutie en het Rum museum. We gaan langs het beroemde Bacardi-gebouw, de bar van Hemingway, het hotel van Hemingway, een oude drogisterij, drinken een Mojito-cocktail bij een bar met honderdduizenden handtekeningen op de muur.
De metropool van Havana heeft een heel eigen karakter binnen de verschillende stadsdelen. Het moderne centrum is Vedado, met het verkeersnetwerk La Rampa. Het is een wijk waar de maffia in de roaring fifties vrij spel had. 's Middags wandelen we langs de verbleekte kleuren van de huizen aan de kilometerslange promenade Malecon en door de straatjes met open deuren voor de frisse lucht.
Al na een dagje proef je de bijzondere sfeer van Cuba!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
