Via Cienfuegos, Trinidad en Santa Clara
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
18 Augustus 2010 | Cuba, Trinidad
Op weg
Na een paar heerlijke dagen, hebben we een lange tocht voor de boeg. We moeten bijna 700 kilometer rijden naar Trinidad, waarbij we opnieuw langs Havana rijden.
We snorren de volgeladen vrachtwagens, ossenkarren, ezels, paarden en taxi's weer voorbij. Langs de weg staan honderden mensen te wachten op vervoer en zij lijken blij te zijn met een lift. Maar in onze reisbeschrijving staat uitdrukkelijk vermeld dat dat gevaarlijk is. Als westerse ben ik geneigd om dat te geloven, maar mijn partner kan niet over zijn Afrikaanse hart verkrijgen om geen lifters mee te nemen en hij rijdt vandaag. En inderdaad, de mensen lijken erg dankbaar.
Tot Havana verloopt de reis voorspoedig: rijstevelden en andere landbouwgronden schieten voorbij en het zonnetje schijnt lekker. In Havana gebeurt echter het onvermijdelijke: we verdwalen :-( Om terug te komen op onze route laten we een jongeman instappen die ons (volgens mij via een gigantische omweg) terugleidt naar de juiste weg. En vervolgens weigert uit te stappen als we hem geen 30 CUC geven. Ik word razend en ben in staat om terug te rijden, om hem uit te leveren aan de politie, hem een dreun te geven en weiger pertinent om hem geld te geven. Opeens spreekt hij geen Engels meer en uiteindelijk haalt Moses me over om geld uit de achterbak te pakken en aan hem te geven. In een flits is hij verdwenen. Oef, wat ben ik kwaad...De eerlijke mensen verdienen nog geen 10 CUC per dag!
Cienfuegos
We rijden verder, en passeren het plaatsje Cienfuegos. Columbus voer de Bahía de Cienfuegos voor het eerst binnen tijdens zijn tweede reis in 1494. De omgeving, met op de achtergrond de Sierra de Escambray, werd niet direct als een vestigingsplaats gezien waar grote groepen mensen een bestaan zouden kunnen opbouwen. Er deden geen verhalen de ronde over goud of ander edelmetaal, zodat slechts een kleine groep kolonisten de moeite nam zich hier te vestigen. De natuurlijke haven werd lange tijd gebruikt als schuilplaats door smokkelaars en zeerovers. Tegenwoordig is de belangrijkste activiteit de overslag van suiker. Nog stééds is Cienfuegos, dankzij de diepte van de haven, de grootste exporthaven ter wereld voor suiker.
Het meest opmerkelijke gebouw is in onze haast ongetwijfeld het Palacio del Valle, ook wel Villa Valle genoemd. Het werd gebouwd in opdracht van Aciclio del Valle y Blanco. Het gebouw is een mixture van allerlei bouwstijlen, waarbij moorse invloeden duidelijk overheersen.
We worden lastig gevallen door een runner en nadat we wat te drinken hebben gekocht, racen wij er weer vandoor. Onze stemming (en vertrouwen?) is nog steeds beneden peil.
Trinidad
In Trinidad rijden we meteen naar ons resort, even buiten de stad. We logeren in een zogenaamd farmhuisje, gelegen aan een klein riviertje: Hacienda Maria Dolores. Door het riviertje lopen enorme krabben om ons heen te klikken en in onze kamer loopt een heel grote leguaan langs de muren. Die banger is voor ons dan wij voor hem. We eten opnieuw het flauwe, zelfde voedsel als elke dag en gaan na een mooie zonsondergang snel slapen. We hebben nog geen een keer gezwommen!
De volgende dag worden we uiterust en daardoor opgeknapt wakker. Ik wil graag Trinidad even bekijken voor we verder reizen. Trinidad staat sinds 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Trinidad werd gesticht in 1514 door Diego Velazquez de Cuellar, eerst nog met de naam Villa de la Santisima Trinidad. Het stadje heeft de authenticiteit van de Spaanse 16e eeuw bewaard. Vooral de tientallen originele huizen met typische smeedwerken raampartijen, zijn opmerkelijk.Daarnaast de vele pittoreske pleintjes waar je het leven van alledag in Cuba bekijkt, de straten met keitjes en niet te vergeten de speciale band die de mensen met hun vogeltje hebben: deze nemen ze in hun kooitje overal mee naar toe. Wat een leuk stadje! Zeker de moeite van het bezoeken waard!
Santa Clara
's Middags rijden we door naar Santa Clara, onze een na laatste bestemmingn van de reis. In de laatste decemberdagen van 1958 vochten de Revolutionaire Troepen van Che Guevara hier een beslissende slag uit met de manschappen van dictator Fulgencio Batista, die een gepantserde trein (Tren Blindado) naar Santa Clara had gestuurd om zijn troepen te ondersteunen. De trein werd nabij het station van Santa Clara met een bulldozer tot staan gebracht, de lading wapens kwam in handen van El Che en zijn mannen, en de overwinning van de Revolutie was een feit. In de vroege uren van nieuwjaarsdag 1959 ontvluchtte Batista de hoofdstad Havana, nadat ook Santiago de Cuba gevallen was. Een paar dagen later trok Che met Camilo Cienfuegos Havana binnen, op 8 januari 1959 op de voet gevolgd door Fidel Castro.
Het lijkt wat dichtbevolkter te worden om ons heen en ook zien we meer toeristen. Er rijden hier ook veel cowboys, compleet met lasso, zadeltassen en sporen!
We logeren in hotel Los Caneyes, waar je slaapt in een soort indianenhut en het hele park ook zo is ingericht. Er is een grote eetzaal, live muziek die onmiddellijk weer eisen dat je hun cd koopt en veel mensen. In dit resort voel ik dat socialistisch Cuba met Che, oude taxi's en vervallenheid verdwijnen om plaats te maken voor het gevoel van toeristje spelen en zoveel mogelijk geld spenderen.
De twee voornaamste bezienswaardigheden in Santa Clara zijn het monument van de Tren Blindado en het mausoleum van Che Guevara, wiens gebeente hier werd bijgezet in 1997, nadat het werd gerepatrieerd uit Bolivia, waar Che in 1967 werd omgebracht. Ik wil echter nog even proberen om echt Cuba te proeven en we zijn snel weer op weg.
Na een paar heerlijke dagen, hebben we een lange tocht voor de boeg. We moeten bijna 700 kilometer rijden naar Trinidad, waarbij we opnieuw langs Havana rijden.
We snorren de volgeladen vrachtwagens, ossenkarren, ezels, paarden en taxi's weer voorbij. Langs de weg staan honderden mensen te wachten op vervoer en zij lijken blij te zijn met een lift. Maar in onze reisbeschrijving staat uitdrukkelijk vermeld dat dat gevaarlijk is. Als westerse ben ik geneigd om dat te geloven, maar mijn partner kan niet over zijn Afrikaanse hart verkrijgen om geen lifters mee te nemen en hij rijdt vandaag. En inderdaad, de mensen lijken erg dankbaar.
Tot Havana verloopt de reis voorspoedig: rijstevelden en andere landbouwgronden schieten voorbij en het zonnetje schijnt lekker. In Havana gebeurt echter het onvermijdelijke: we verdwalen :-( Om terug te komen op onze route laten we een jongeman instappen die ons (volgens mij via een gigantische omweg) terugleidt naar de juiste weg. En vervolgens weigert uit te stappen als we hem geen 30 CUC geven. Ik word razend en ben in staat om terug te rijden, om hem uit te leveren aan de politie, hem een dreun te geven en weiger pertinent om hem geld te geven. Opeens spreekt hij geen Engels meer en uiteindelijk haalt Moses me over om geld uit de achterbak te pakken en aan hem te geven. In een flits is hij verdwenen. Oef, wat ben ik kwaad...De eerlijke mensen verdienen nog geen 10 CUC per dag!
Cienfuegos
We rijden verder, en passeren het plaatsje Cienfuegos. Columbus voer de Bahía de Cienfuegos voor het eerst binnen tijdens zijn tweede reis in 1494. De omgeving, met op de achtergrond de Sierra de Escambray, werd niet direct als een vestigingsplaats gezien waar grote groepen mensen een bestaan zouden kunnen opbouwen. Er deden geen verhalen de ronde over goud of ander edelmetaal, zodat slechts een kleine groep kolonisten de moeite nam zich hier te vestigen. De natuurlijke haven werd lange tijd gebruikt als schuilplaats door smokkelaars en zeerovers. Tegenwoordig is de belangrijkste activiteit de overslag van suiker. Nog stééds is Cienfuegos, dankzij de diepte van de haven, de grootste exporthaven ter wereld voor suiker.
Het meest opmerkelijke gebouw is in onze haast ongetwijfeld het Palacio del Valle, ook wel Villa Valle genoemd. Het werd gebouwd in opdracht van Aciclio del Valle y Blanco. Het gebouw is een mixture van allerlei bouwstijlen, waarbij moorse invloeden duidelijk overheersen.
We worden lastig gevallen door een runner en nadat we wat te drinken hebben gekocht, racen wij er weer vandoor. Onze stemming (en vertrouwen?) is nog steeds beneden peil.
Trinidad
In Trinidad rijden we meteen naar ons resort, even buiten de stad. We logeren in een zogenaamd farmhuisje, gelegen aan een klein riviertje: Hacienda Maria Dolores. Door het riviertje lopen enorme krabben om ons heen te klikken en in onze kamer loopt een heel grote leguaan langs de muren. Die banger is voor ons dan wij voor hem. We eten opnieuw het flauwe, zelfde voedsel als elke dag en gaan na een mooie zonsondergang snel slapen. We hebben nog geen een keer gezwommen!
De volgende dag worden we uiterust en daardoor opgeknapt wakker. Ik wil graag Trinidad even bekijken voor we verder reizen. Trinidad staat sinds 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Trinidad werd gesticht in 1514 door Diego Velazquez de Cuellar, eerst nog met de naam Villa de la Santisima Trinidad. Het stadje heeft de authenticiteit van de Spaanse 16e eeuw bewaard. Vooral de tientallen originele huizen met typische smeedwerken raampartijen, zijn opmerkelijk.Daarnaast de vele pittoreske pleintjes waar je het leven van alledag in Cuba bekijkt, de straten met keitjes en niet te vergeten de speciale band die de mensen met hun vogeltje hebben: deze nemen ze in hun kooitje overal mee naar toe. Wat een leuk stadje! Zeker de moeite van het bezoeken waard!
Santa Clara
's Middags rijden we door naar Santa Clara, onze een na laatste bestemmingn van de reis. In de laatste decemberdagen van 1958 vochten de Revolutionaire Troepen van Che Guevara hier een beslissende slag uit met de manschappen van dictator Fulgencio Batista, die een gepantserde trein (Tren Blindado) naar Santa Clara had gestuurd om zijn troepen te ondersteunen. De trein werd nabij het station van Santa Clara met een bulldozer tot staan gebracht, de lading wapens kwam in handen van El Che en zijn mannen, en de overwinning van de Revolutie was een feit. In de vroege uren van nieuwjaarsdag 1959 ontvluchtte Batista de hoofdstad Havana, nadat ook Santiago de Cuba gevallen was. Een paar dagen later trok Che met Camilo Cienfuegos Havana binnen, op 8 januari 1959 op de voet gevolgd door Fidel Castro.
Het lijkt wat dichtbevolkter te worden om ons heen en ook zien we meer toeristen. Er rijden hier ook veel cowboys, compleet met lasso, zadeltassen en sporen!
We logeren in hotel Los Caneyes, waar je slaapt in een soort indianenhut en het hele park ook zo is ingericht. Er is een grote eetzaal, live muziek die onmiddellijk weer eisen dat je hun cd koopt en veel mensen. In dit resort voel ik dat socialistisch Cuba met Che, oude taxi's en vervallenheid verdwijnen om plaats te maken voor het gevoel van toeristje spelen en zoveel mogelijk geld spenderen.
De twee voornaamste bezienswaardigheden in Santa Clara zijn het monument van de Tren Blindado en het mausoleum van Che Guevara, wiens gebeente hier werd bijgezet in 1997, nadat het werd gerepatrieerd uit Bolivia, waar Che in 1967 werd omgebracht. Ik wil echter nog even proberen om echt Cuba te proeven en we zijn snel weer op weg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
