Ek is een Pukke!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
03 Februari 2007 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Als je arm onder de krabben van een leeuwtje zit…Als je schouders verbrand zijn van de gloeiend hete zon…Als je rooibosthee drinkt om de stof in je keel van de droge, rode wegen weg te spoelen…Als je door iedereen in een passerende auto wordt nagestaard omdat je in de schemering met een donkere jongen naar huis loopt…Ja, dan ben je terug in het echte Zuid-Afrika!
Toen we boven Zimbabwe vlogen en Afrika voor het eerst vanuit de lucht konden zien, heb ik een hele tijd uit het raam gekeken. Toen we nog slechts honderd kilometer van Johannesburg waren, kon ik echt niet meer wachten om te landen. Als ik een parachute had gehad, was ik er subiet uitgesprongen. En als je dan het vliegtuig uitkomt en door een haag van donkere mannen loopt, tja…dan weet je weer waarom!
Op weg naar Potch kwamen er weer indrukken terug die ik alweer een beetje vergeten was. De stoplichten die aan de overkant van de weg staan, de lifters en fietsers met hun gevaarlijke manoeuvres, de townships waar de omstandigheden tóch nog schrijnender zijn dan in mijn herinneringen. Maar ook die heerlijke lucht, die warme zon, die speciale geur, die mooie mensen. In het echt beleven is toch zoveel anders dan herinneren en dromen.
Het is weer even wennen aan de cultuur (en aan die zon natuurlijk). Ik heb mijn rooster van de PUK gekregen, ongelooflijk, ik heb nog meer vrij dan in de hoogtijdagen van de VU!!! Ik hoef drie modules niet te doen (Yes! Geen statistiek!). Ze hebben wel heel wat andere plannen met me, maar daarvan worden jullie op de hoogte gehouden.
Ik trek veel op met Phiwe, een donkere Zuid-Afrikaanse jongen die ik vorig jaar op de universiteit heb leren kennen. Hij komt uit een onnoemelijk klein plaatsje en het is leuk om van hem nieuwe dingen te leren. Eten met je handen als hij weer een ongelooflijk lekkere maaltijd heeft klaargemaakt, de afwas doen met waspoeder omdat er geen afwasmiddel is.
Zondag was ik naar het leeuwenpark met Esmé en de twee Nederlandse uitruilstudenten van dit jaar. Dit keer hadden ze een nóg kleinere en zachtere babaleeuwtjie dan vorig jaar. Negen dagen oud, en ze viel in mijn armen in slaap! Ik had een grotere tas mee moeten nemen!
Dit keer hadden ze ook wilde honden in het leeuwenpark. Ze proberen ze te fokken omdat wilde honden steeds zeldzamer worden. Wilde honden hebben dan ook een bijzondere manier van leven. Ze leven in groepen waarin één mannetje en één vrouwtje de leiding hebben. Het dominante vrouwtje is de enige waar het mannetje mee paart, en de mannetjes vechten onderling om de leiding. De rol van het mannetje wisselt dus regelmatig, maar het vrouwtje blijft dominant. De andere vrouwtjes produceren tegelijk met het dominante vrouwtje melk, en helpen de kleintjes (15 á 20 per keer!) groot te brengen. Als het vrouwtje uiteindelijk sterft wordt uit de laatste worp een nieuw dominant vrouwtje gekozen.
Vrijdagmiddag kreeg ik een sms van Robson, één van de vrienden die ik leerde kennen tijdens mijn reis vorig jaar april. Hij schreef dat hij weer mijn chauffeur was, dat ik snel langs moest komen in het Arcadiahotel in Pretoria. HUH? Waar heeft ie het over? Als ik hem bel om dat te vragen, roept hij enthousiast dat ik het eerder had moeten vertellen! WAT? Dat ik weer meeging met de toer. Maar ik ga helemaal niet mee met zijn toer. Echt wel, ik stond op de lijst, wacht maar, hij pakt hem erbij. Ja, inderdaad, er staat een Karin op de lijst. But that’s not me, that’s another Karin, I wish it was me. Dat kan niet! Nederland heeft voor hen maar één Karin en dat ben ik!
Groetjes!
Toen we boven Zimbabwe vlogen en Afrika voor het eerst vanuit de lucht konden zien, heb ik een hele tijd uit het raam gekeken. Toen we nog slechts honderd kilometer van Johannesburg waren, kon ik echt niet meer wachten om te landen. Als ik een parachute had gehad, was ik er subiet uitgesprongen. En als je dan het vliegtuig uitkomt en door een haag van donkere mannen loopt, tja…dan weet je weer waarom!
Op weg naar Potch kwamen er weer indrukken terug die ik alweer een beetje vergeten was. De stoplichten die aan de overkant van de weg staan, de lifters en fietsers met hun gevaarlijke manoeuvres, de townships waar de omstandigheden tóch nog schrijnender zijn dan in mijn herinneringen. Maar ook die heerlijke lucht, die warme zon, die speciale geur, die mooie mensen. In het echt beleven is toch zoveel anders dan herinneren en dromen.
Het is weer even wennen aan de cultuur (en aan die zon natuurlijk). Ik heb mijn rooster van de PUK gekregen, ongelooflijk, ik heb nog meer vrij dan in de hoogtijdagen van de VU!!! Ik hoef drie modules niet te doen (Yes! Geen statistiek!). Ze hebben wel heel wat andere plannen met me, maar daarvan worden jullie op de hoogte gehouden.
Ik trek veel op met Phiwe, een donkere Zuid-Afrikaanse jongen die ik vorig jaar op de universiteit heb leren kennen. Hij komt uit een onnoemelijk klein plaatsje en het is leuk om van hem nieuwe dingen te leren. Eten met je handen als hij weer een ongelooflijk lekkere maaltijd heeft klaargemaakt, de afwas doen met waspoeder omdat er geen afwasmiddel is.
Zondag was ik naar het leeuwenpark met Esmé en de twee Nederlandse uitruilstudenten van dit jaar. Dit keer hadden ze een nóg kleinere en zachtere babaleeuwtjie dan vorig jaar. Negen dagen oud, en ze viel in mijn armen in slaap! Ik had een grotere tas mee moeten nemen!
Dit keer hadden ze ook wilde honden in het leeuwenpark. Ze proberen ze te fokken omdat wilde honden steeds zeldzamer worden. Wilde honden hebben dan ook een bijzondere manier van leven. Ze leven in groepen waarin één mannetje en één vrouwtje de leiding hebben. Het dominante vrouwtje is de enige waar het mannetje mee paart, en de mannetjes vechten onderling om de leiding. De rol van het mannetje wisselt dus regelmatig, maar het vrouwtje blijft dominant. De andere vrouwtjes produceren tegelijk met het dominante vrouwtje melk, en helpen de kleintjes (15 á 20 per keer!) groot te brengen. Als het vrouwtje uiteindelijk sterft wordt uit de laatste worp een nieuw dominant vrouwtje gekozen.
Vrijdagmiddag kreeg ik een sms van Robson, één van de vrienden die ik leerde kennen tijdens mijn reis vorig jaar april. Hij schreef dat hij weer mijn chauffeur was, dat ik snel langs moest komen in het Arcadiahotel in Pretoria. HUH? Waar heeft ie het over? Als ik hem bel om dat te vragen, roept hij enthousiast dat ik het eerder had moeten vertellen! WAT? Dat ik weer meeging met de toer. Maar ik ga helemaal niet mee met zijn toer. Echt wel, ik stond op de lijst, wacht maar, hij pakt hem erbij. Ja, inderdaad, er staat een Karin op de lijst. But that’s not me, that’s another Karin, I wish it was me. Dat kan niet! Nederland heeft voor hen maar één Karin en dat ben ik!
Groetjes!
-
03 Februari 2007 - 10:42
Patricia:
He lieverd,
Fijn om te horen dat het leuk het is in Zuid-Afrika!! Het verhaal is erg leuk om te lezen. Hou ons op de hoogte van al jouw nieuwe ontwikkelingen....
haha
Love and kisses
Patricia
-
03 Februari 2007 - 11:31
Amanda:
hoi wijffie,
geweldig om te lezen wat je hebt mee gemaakt. hou me op de hoogte xxx amanda -
03 Februari 2007 - 12:36
Laura:
Hey Karin!
Jeetje, het begint bij mij ook helemaal te kriebelen als ik je verhalen lees.... Echt gaaf! Dat is toch weer een nadeel dat ik in het onderwijs werk, anders had ik zo een paar weken vrij kunnen nemen...
Geniet ervan!
Liefs, Laura -
03 Februari 2007 - 13:49
Nienke:
He KA, ik hoor het al je bent weer helemaal in Afrika. Heerlijk!!! Ik wil ook. Het was echt leuk. Wat een schat die Robson. He wat een schatje dat leeuwje. Wat zal die zacht zijn. Dat leeuwtje die je vorig jaar vast hield is die er nog? Die zal onder tussen wel heel groot zijn. Nog veel plezier. Nienke -
03 Februari 2007 - 18:29
Karin:
Hai Karin
Lekker dat je je er gelijk weer thuis voelt en al veel leuke dingen hebt meegemaakt (en dat je statistiek niet hoeft te doen!!) Helaas ben ik die Karin ook niet die een reis gaat maken door Zuid-Afrika, too bad!! Veel plezier verder!
x Karin -
04 Februari 2007 - 16:29
Fenny:
Schitterend dat kleine leeuwtje ik kan me nu goed voorstellen dat je hier weer naar terug wilde wat maken wij dan weinig mee ik blijf je volgen groetjes fenny -
04 Februari 2007 - 16:48
Linda:
He kaa!!!
Vet leuk weer! bedankt voor je mail, ik zal snel ff terug mailen met alle updates, zeg heb je je scriptie al terug|? nou meid, tot emails~! kua -
04 Februari 2007 - 20:30
Mama:
Ik kan bijna niet wachten tot juli. Daae wil ik ook heen hoor.Z'n foto wol ik ook. groetjes mama. -
05 Februari 2007 - 13:47
Plusklas Otto:
ons onderwerp is wat je ver haalt.............. -
05 Februari 2007 - 13:48
Boze Plusklas :
wat betekent kont nou in het zuid afrikaans???
-
05 Februari 2007 - 13:49
Jelle :
WAT BETEKENT KONT IN HET AFRIKAANS??? JE ZOU HET NOG VERTELLEN ZEG HET ON HALF VIER OP MAANDAG PLZ IK HOOP DE JE ME VERAST! -
05 Februari 2007 - 13:49
Smekende Plusklas:
plz plz plz plz -
07 Februari 2007 - 13:03
Rick:
ik had je op die eerste foto echt niet herkend!!
Afrika doet je goed,je lijkt jaren jonger -
15 Februari 2007 - 13:28
Hanae:
hey ,leuk je verhaal ..fijn om te weten hoe het met je gaat daar..trouwens de foto's zijn erg leuk!! Veel plezier daar en geniet ervan..
Knuffels en kusjes van Hanae
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
