Adopteer een schoolkind!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
23 September 2007 | Zuid-Afrika, Potchefstroom
Lieve allemaal,
Soms word je geconfronteerd met situaties die je hart raken, zeker in Afrika. De afgelopen weken ben ik betrokken geraakt bij een basisschool die mijn onderwijzeressenziel diep heeft getroffen. De beelden die ik daar gezien heb hebben me doen besluiten zélf te proberen om met behulp van mijn vriendenkring in Afrika en Nederland de wereld een beetje mooier te maken.
Op een vergeten, afgelegen plaats tussen Potchefstroom en Vereeniging ligt de basisschool Fikadibeng. Fikadibeng is een ‘boerenschool’, zoals ze dat hier noemen, en deze scholen zijn een vergeten plek van armoede en triestheid. Hier gaan de kinderen van de zwarte werknemers van de boeren naar school. Deze werknemers worden zwaar onderbetaald voor het vele werk wat ze voor de boeren doen, ze krijgen zo’n vijf euro per week, en dan werken ze zeven dagen 16 uur lang. Kinderen krijgen is een bron van inkomsten, want de kinderbijslag is weliswaar ook weinig, maar toch geld. Grote problemen om de lange werkdagen te volbrengen is echter ook in veel gezinnen alcoholmisbruik. De kinderen zien soms niets van het geld wat maandelijks binnenkomt.
Naar school gaan is voor alle kinderen één groot feest. Dagelijks komen ‘s morgens ze 15 kilometer naar school rennen (lekker moe het eerste uur!), en sjokken ’s middags 15 kilometer terug naar huis. Op school wordt om half elf ’s morgens een maaltijd aan de kinderen gegeven, voor sommigen de enige maaltijd die ze iedere dag krijgen. Maar de situatie op school is verder verre van een goed onderwijsklimaat. De Zuid-Arikaanse regering geeft per schooljaar 150 euro om de school te onderhouden. Gevolgen zijn gebouwen met ingestorte daken, en zo’n twee dagen per week is er geen water. Dat betekent een ongekookte maaltijd, geen drinken en toiletomstandigheden die meer dan mensonterend zijn. De meeste kinderen worden dan maar ‘naar de bosjes’ gestuurd.
Andere feiten: gemiddeld één schoolboek per drie kinderen, kinderen die vanaf vijf jaar al door hun ouders naar school gestuurd worden omdat de ouders dan kunnen werken, leerkrachten die zelf delen van hun loon afstaan om de kinderen die ’s winters van ver komen schoenen te geven tegen de bevroren grond, verstandelijk gehandicapten die meedoen aan de gewone lessen, vale en gescheurde schooluniformen die al generaties lang doorgegeven worden, de kinderen van dertien die van school afgaan om meteen te gaan werken en zo de cirkel van onderontwikkeling rond houden. Ook ligt de school vlakbij een grote rivier, en ieder jaar verdrinkt er wel een ouder of kind omdat ze door het water waden om een kortere weg te nemen.
Een jongetje van vijf kwam een paar weken terug voor het eerst op school. Hij kwam bij de directeur en deze stelde hem voor aan zijn onderwijzeres. Ze praatten wat over school en vertelden hem dat hij morgen om half acht op school kon komen. Hij antwoordde dat dat niet kon, morgen was hij er niet. Op de verbaasde ‘Waarom?’ vraag van de directeur antwoordde hij: ,,Ik kom twee dagen per week op school, want ik werk drie dagen bij Dirk de boer, want ik wil schoenen hebben.”
De directeur is een boom van een kerel, maar viel zowat op zijn knieën toen ik hem vertelde dat ik wil proberen om iets aan de problemen te doen. Het grootste probleem is dat de regering tekort geld geeft om de kinderen naar school te laten gaan. Voor volgend schooljaar (januari 2008 ) kort per schoolkind al 5 euro. En dan praten ze nog niet eens over het onderhoud, het vervoerprobleem en alle andere problemen die ik hierboven heb genoemd. Ik wil jullie vragen om deze kinderen te helpen om naar school te gaan. Vertel het verhaal ook aan je vrienden, familie, collega’s en anderen en volgend jaar kunnen we met z’n allen denken aan basisschool Fikadibeng die dankzij ons een nieuw jaar vol vreugde les kunnen geven aan de kinderen. Nelson Mandela zei 14 jaar geleden: Het bouwen van een goede nieuwe toekomst begint bij het onderwijzen van de kinderen.
Giften kun je storten op bankrekening nummer: 367.327.171 t.n.v C.B.M. Blankendaal onder vermelding van ‘Adopteer een schoolkind’. Wil je een persoonlijk bedankje van de kinderen, zet dan ook je (volledige) naam erbij. Woensdag 10 oktober zal ik het geld tellen en krijgen jullie bericht over onze resultaten!
Namens mijzelf alvast ontzettend bedankt!
Veel liefs,
Karin
Soms word je geconfronteerd met situaties die je hart raken, zeker in Afrika. De afgelopen weken ben ik betrokken geraakt bij een basisschool die mijn onderwijzeressenziel diep heeft getroffen. De beelden die ik daar gezien heb hebben me doen besluiten zélf te proberen om met behulp van mijn vriendenkring in Afrika en Nederland de wereld een beetje mooier te maken.
Op een vergeten, afgelegen plaats tussen Potchefstroom en Vereeniging ligt de basisschool Fikadibeng. Fikadibeng is een ‘boerenschool’, zoals ze dat hier noemen, en deze scholen zijn een vergeten plek van armoede en triestheid. Hier gaan de kinderen van de zwarte werknemers van de boeren naar school. Deze werknemers worden zwaar onderbetaald voor het vele werk wat ze voor de boeren doen, ze krijgen zo’n vijf euro per week, en dan werken ze zeven dagen 16 uur lang. Kinderen krijgen is een bron van inkomsten, want de kinderbijslag is weliswaar ook weinig, maar toch geld. Grote problemen om de lange werkdagen te volbrengen is echter ook in veel gezinnen alcoholmisbruik. De kinderen zien soms niets van het geld wat maandelijks binnenkomt.
Naar school gaan is voor alle kinderen één groot feest. Dagelijks komen ‘s morgens ze 15 kilometer naar school rennen (lekker moe het eerste uur!), en sjokken ’s middags 15 kilometer terug naar huis. Op school wordt om half elf ’s morgens een maaltijd aan de kinderen gegeven, voor sommigen de enige maaltijd die ze iedere dag krijgen. Maar de situatie op school is verder verre van een goed onderwijsklimaat. De Zuid-Arikaanse regering geeft per schooljaar 150 euro om de school te onderhouden. Gevolgen zijn gebouwen met ingestorte daken, en zo’n twee dagen per week is er geen water. Dat betekent een ongekookte maaltijd, geen drinken en toiletomstandigheden die meer dan mensonterend zijn. De meeste kinderen worden dan maar ‘naar de bosjes’ gestuurd.
Andere feiten: gemiddeld één schoolboek per drie kinderen, kinderen die vanaf vijf jaar al door hun ouders naar school gestuurd worden omdat de ouders dan kunnen werken, leerkrachten die zelf delen van hun loon afstaan om de kinderen die ’s winters van ver komen schoenen te geven tegen de bevroren grond, verstandelijk gehandicapten die meedoen aan de gewone lessen, vale en gescheurde schooluniformen die al generaties lang doorgegeven worden, de kinderen van dertien die van school afgaan om meteen te gaan werken en zo de cirkel van onderontwikkeling rond houden. Ook ligt de school vlakbij een grote rivier, en ieder jaar verdrinkt er wel een ouder of kind omdat ze door het water waden om een kortere weg te nemen.
Een jongetje van vijf kwam een paar weken terug voor het eerst op school. Hij kwam bij de directeur en deze stelde hem voor aan zijn onderwijzeres. Ze praatten wat over school en vertelden hem dat hij morgen om half acht op school kon komen. Hij antwoordde dat dat niet kon, morgen was hij er niet. Op de verbaasde ‘Waarom?’ vraag van de directeur antwoordde hij: ,,Ik kom twee dagen per week op school, want ik werk drie dagen bij Dirk de boer, want ik wil schoenen hebben.”
De directeur is een boom van een kerel, maar viel zowat op zijn knieën toen ik hem vertelde dat ik wil proberen om iets aan de problemen te doen. Het grootste probleem is dat de regering tekort geld geeft om de kinderen naar school te laten gaan. Voor volgend schooljaar (januari 2008 ) kort per schoolkind al 5 euro. En dan praten ze nog niet eens over het onderhoud, het vervoerprobleem en alle andere problemen die ik hierboven heb genoemd. Ik wil jullie vragen om deze kinderen te helpen om naar school te gaan. Vertel het verhaal ook aan je vrienden, familie, collega’s en anderen en volgend jaar kunnen we met z’n allen denken aan basisschool Fikadibeng die dankzij ons een nieuw jaar vol vreugde les kunnen geven aan de kinderen. Nelson Mandela zei 14 jaar geleden: Het bouwen van een goede nieuwe toekomst begint bij het onderwijzen van de kinderen.
Giften kun je storten op bankrekening nummer: 367.327.171 t.n.v C.B.M. Blankendaal onder vermelding van ‘Adopteer een schoolkind’. Wil je een persoonlijk bedankje van de kinderen, zet dan ook je (volledige) naam erbij. Woensdag 10 oktober zal ik het geld tellen en krijgen jullie bericht over onze resultaten!
Namens mijzelf alvast ontzettend bedankt!
Veel liefs,
Karin
-
23 September 2007 - 19:53
Shalana:
Ik zal je helpen je doel te bereiken.
Dikke pluim voor jou KUS!!!! -
24 September 2007 - 09:31
Alice Van Riemsdijk:
Ik zal je zeker steunen wat een verhaal als we allemaal wat geven kan jij er iets mooi meedoen. Veel liefs -
25 September 2007 - 11:13
Peter:
Hulp in optima forma
Via
Karin in Afrika
HIER BLIJFT NIETS AAN DE STRIJKSTOK HANGEN WANT....ER IS GEENEENS EEN STRIJKSTOK!!!
Dus wie dit leest...niet ouwehoeren
help dat schooltje van die 'boeren'. -
20 November 2007 - 18:26
Linda:
He Ka! heb net even al je fotoos bekeken, kriebel, kriebel! ziet er goed uit meid, je beleefd maar weer een hoop avonturen!! ga er voor!!
kus Lin -
30 September 2008 - 16:10
Kgotlaetsile:
Hi Karin, I'm in Maun,Im seeing your foot trails -
30 September 2008 - 16:10
Kgotlaetsile:
Hi Karin, I'm in Maun,Im seeing your foot trails
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
