Hoezee! Taize!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karin
10 Augustus 2011 | Frankrijk, Taizé
Met twee uur vertraging aangekomen in Taize. Een plaats waar ik veel over heb gehoord en waar ik altijd al een keer heen wilde om de mystieke ervaring mee te maken. Of dat in deze topdrukte gaat lukken weet ik niet, maar aangezien ik nu al een pijnlijk achterste heb van die lage, houten bankjes laat zien dat ik in ieder geval al een zekere indruk *letterlijk?* heb.
De Gemeenschap van Taizé is een internationale christelijke oecumenische kloostergemeenschap die haar oorsprong vond in Taizé (Bourgondië, Frankrijk). De geschiedenis van de gemeenschap begon in 1940 toen broeder Roger (later Frere Roger) in het plaatsje Taizé in de omgeving van Cluny aankwam. Hij kocht er een huis waar hij mensen opving die het oorlogsgeweld trachtten te ontvluchten, voornamelijk Joden. In 1942 moest hij vluchten, maar reeds in 1944 keerde hij in Taizé terug. In de tussentijd hadden de eerste broeders zich bij hem aangesloten, waarmee de oecumenische gemeenschap was geboren.
In de jaren na de oorlog bezochten de broeders geregeld gevangenen uit een nabijgelegen krijgsgevangenenkamp, die ze ook in de zondagse diensten mochten ontvangen. Ze namen weeskinderen op. Sinds 1949 wijden de broeders zich aan een leven in celibaat, gemeenschapsleven en grote eenvoud. Op paaszondag 17 april 1949 legden de eerste zeven broeders daarover geloften af. Nu zijn er 100 broeders in de communiteit. De gemeenschap heeft inmiddels broeders uitgezonden naar een aantal ontwikkelingslanden, waaronder Bangladesh.
Op 16 augustus 2005 werd broeder Roger tijdens de dienst neergestoken door een verwarde Roemeense vrouw. Hij overleed aan zijn verwondingen. Broeder Alois, die door broeder Roger tot zijn opvolger was benoemd, heeft zijn plaats ingenomen. Op 14 mei 2006 ontving de gemeenschap in Middelburg één van de prestigieuze Four Freedoms Awards (vrijheid van godsdienst). De prijs werd door broeder Alois persoonlijk in ontvangst genomen.
Vanaf het begin trokken veel theologen naar Taizé om kennis te maken met deze oecumenische kloostergemeenschap. Vanaf het eind van de jaren vijftig kwamen steeds meer jongeren op bezoek in Taizé. Kenmerkend voor de gemeenschap zijn de liederen die in de gebedsvieringen gebruikt worden. Het zijn korte liederen die gewoonlijk vele malen achter elkaar gezongen worden. De gedachte hierachter is, dat het lied als een gebed in je onderbewustzijn een plaats vindt, en zo de hele dag kan dienen als meditatief, stil verlangen naar God. Vaak zijn de liederen een of twee regels lang, vierstemmig of canon en worden ze begeleid door gitaar of orgel met eventueel enkele soloinstrumenten.
Elke dag geven de broeders van de gemeenschap Bijbelinleidingen (de gemeenschap is opgebouwd naar het evangelie van Mattheus). Drie maal per dag komen de broeders met alle bezoekers bijeen voor het gemeenschappelijk gebed in de Verzoeningskerk, met veel zingen en een lange tijd van stilte. In de momenten tussen deze diensten is er tijd voor bezinning, discussie, gebed en stilte. Omdat wij zo laat zijn, is er echter geen plek meer in de kerk en zitten we in een tent met een icoon te luisteren naar de krakende verbinding met de gezangen.
Taize staat ook bekend om het eenvoudige leven. De meisjes slapen in barakken van zes tot acht personen, de jongens in tenten van twintig personen. Iedereen die hier een week of langer verblijft draait mee in de corfeediensten van het schoonmaken van de douches, toiletten, klaarmaken en uitdelen van eten en het schoonmaken van de borden en bestek. Je krijgt slechts een kleine portie van simpel eten. Boven de tent waar je je eten afhaalt staat desondanks nog aangegeven: Neem slechts het eten dat je op kan. Verspil geen eten. Ik krijg echter zelf zo'n volle lepel pasta, dat ik het gedeeld heb met de zeer gelukkige man naast me.
Frère Roger was afkomstig uit een protestantse familie. Hij voelde zich geroepen om terug gaan tot achter de scheuringen die in de16e eeuw ontstonden en zo de grote traditie van katholiciteit te herontdekken. Al veel eerder had hij op een zelfde wijze aandacht voor de schatten van het geloof van de Oosterse kerken. Het was zijn verlangen om op zijn weg nooit de verbondenheid met wie dan ook te verbreken; noch wilde hij degenen van wie hij het geloof had ontvangen verloochenen. Elk spreken van een ‘bekering’, van een persoonlijke overgang van de ene naar de andere geloofsrichting, was hem door en door vreemd. Hij werd steeds weer geraakt door deze uitspraak van Jezus: “Ik ben niet gekomen om af te schaffen, maar om tot vervulling te brengen” (Matteüs 5:17).
*hoetoepasselijktijdensdeWJD*
Hij was een insprirende man en heeft een prachtige gemeenschap opgebouwd. Ik ben blij en gelukkig dat ik hier ben. Voor nog veel meer mooie verhalen: www.taize.fr
De eerste dag leek een eeuwigheid te duren :-) Lekker slapen en ik mis jullie nu al! -X-
De Gemeenschap van Taizé is een internationale christelijke oecumenische kloostergemeenschap die haar oorsprong vond in Taizé (Bourgondië, Frankrijk). De geschiedenis van de gemeenschap begon in 1940 toen broeder Roger (later Frere Roger) in het plaatsje Taizé in de omgeving van Cluny aankwam. Hij kocht er een huis waar hij mensen opving die het oorlogsgeweld trachtten te ontvluchten, voornamelijk Joden. In 1942 moest hij vluchten, maar reeds in 1944 keerde hij in Taizé terug. In de tussentijd hadden de eerste broeders zich bij hem aangesloten, waarmee de oecumenische gemeenschap was geboren.
In de jaren na de oorlog bezochten de broeders geregeld gevangenen uit een nabijgelegen krijgsgevangenenkamp, die ze ook in de zondagse diensten mochten ontvangen. Ze namen weeskinderen op. Sinds 1949 wijden de broeders zich aan een leven in celibaat, gemeenschapsleven en grote eenvoud. Op paaszondag 17 april 1949 legden de eerste zeven broeders daarover geloften af. Nu zijn er 100 broeders in de communiteit. De gemeenschap heeft inmiddels broeders uitgezonden naar een aantal ontwikkelingslanden, waaronder Bangladesh.
Op 16 augustus 2005 werd broeder Roger tijdens de dienst neergestoken door een verwarde Roemeense vrouw. Hij overleed aan zijn verwondingen. Broeder Alois, die door broeder Roger tot zijn opvolger was benoemd, heeft zijn plaats ingenomen. Op 14 mei 2006 ontving de gemeenschap in Middelburg één van de prestigieuze Four Freedoms Awards (vrijheid van godsdienst). De prijs werd door broeder Alois persoonlijk in ontvangst genomen.
Vanaf het begin trokken veel theologen naar Taizé om kennis te maken met deze oecumenische kloostergemeenschap. Vanaf het eind van de jaren vijftig kwamen steeds meer jongeren op bezoek in Taizé. Kenmerkend voor de gemeenschap zijn de liederen die in de gebedsvieringen gebruikt worden. Het zijn korte liederen die gewoonlijk vele malen achter elkaar gezongen worden. De gedachte hierachter is, dat het lied als een gebed in je onderbewustzijn een plaats vindt, en zo de hele dag kan dienen als meditatief, stil verlangen naar God. Vaak zijn de liederen een of twee regels lang, vierstemmig of canon en worden ze begeleid door gitaar of orgel met eventueel enkele soloinstrumenten.
Elke dag geven de broeders van de gemeenschap Bijbelinleidingen (de gemeenschap is opgebouwd naar het evangelie van Mattheus). Drie maal per dag komen de broeders met alle bezoekers bijeen voor het gemeenschappelijk gebed in de Verzoeningskerk, met veel zingen en een lange tijd van stilte. In de momenten tussen deze diensten is er tijd voor bezinning, discussie, gebed en stilte. Omdat wij zo laat zijn, is er echter geen plek meer in de kerk en zitten we in een tent met een icoon te luisteren naar de krakende verbinding met de gezangen.
Taize staat ook bekend om het eenvoudige leven. De meisjes slapen in barakken van zes tot acht personen, de jongens in tenten van twintig personen. Iedereen die hier een week of langer verblijft draait mee in de corfeediensten van het schoonmaken van de douches, toiletten, klaarmaken en uitdelen van eten en het schoonmaken van de borden en bestek. Je krijgt slechts een kleine portie van simpel eten. Boven de tent waar je je eten afhaalt staat desondanks nog aangegeven: Neem slechts het eten dat je op kan. Verspil geen eten. Ik krijg echter zelf zo'n volle lepel pasta, dat ik het gedeeld heb met de zeer gelukkige man naast me.
Frère Roger was afkomstig uit een protestantse familie. Hij voelde zich geroepen om terug gaan tot achter de scheuringen die in de16e eeuw ontstonden en zo de grote traditie van katholiciteit te herontdekken. Al veel eerder had hij op een zelfde wijze aandacht voor de schatten van het geloof van de Oosterse kerken. Het was zijn verlangen om op zijn weg nooit de verbondenheid met wie dan ook te verbreken; noch wilde hij degenen van wie hij het geloof had ontvangen verloochenen. Elk spreken van een ‘bekering’, van een persoonlijke overgang van de ene naar de andere geloofsrichting, was hem door en door vreemd. Hij werd steeds weer geraakt door deze uitspraak van Jezus: “Ik ben niet gekomen om af te schaffen, maar om tot vervulling te brengen” (Matteüs 5:17).
*hoetoepasselijktijdensdeWJD*
Hij was een insprirende man en heeft een prachtige gemeenschap opgebouwd. Ik ben blij en gelukkig dat ik hier ben. Voor nog veel meer mooie verhalen: www.taize.fr
De eerste dag leek een eeuwigheid te duren :-) Lekker slapen en ik mis jullie nu al! -X-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
