Ookchristel.waarbenjij.nu

Hoi allemaal!

Na een lang weekend voor mij en een lange vlucht voor Christel, is zij vorige week dinsdag veilig en zonder bagage aangekomen in Johannesburg!

Voor mij weer een baie leuke tijd, omdat je weer nieuwe dingen onderneemt, zelf weer gaat nadenken over de situatie in het land door je eigen verhalen en omdat het eerlijk gezegd bijzonder prettig is om je toch weer te kunnen uitdrukken in je eigen taal. Wat dacht je van woorden als 'frappant', ' geeuwen', 'pruttelen' en gewoon 'pantoffels'. En het is natuurlijk grappig om iemand in de auto te hebben, die verbaasd is als er een giraffe naast de snelweg loopt...

Het bleek dat Christel mijn verhalen goed gevolgd had, want eerst wilde ze goud gaan zoeken. Moses heeft haar toen eerst de andere kant van het land laten zien, door een gezellig ritje door hartje Johannesburg te maken. Inderdaad, dan weet je meteen waar je beland bent, een vervallen, haveloze, drugsverslaafde wijk, een van de crimineelste wijken ter wereld, waar alle leven zich op straat afspeelt. Om dit leed toch ook weer een beetje te vergeten, zijn we daarna naar GoldReefCity gegaan, waar we de mijnentoer gedaan hebben, die tot 224 meter onder de grond door de eerste mijn van Johannesburg gaat.

Het studentenleven van Potchefstroom gaat ook gewoon door, dus volgen we gezellig met zijn tweeen mijn college's, proberen we zoveel mogelijk Zuid-Afrikaans eten uit en leert Christel zo de gemiddelde Afrikaan kennen! Tot grote vreugde van Moses en Peter houden we allebei van koken en hebben we vrijdag de lekkerste chocolademuffins gemaakt die we ooit gegeten hebben! We sturen het recept naar de bakkerij!

Afgelopen zaterdag zijn we eerst naar Johannesburg gereden om een koffer op te halen die een gezellig ommetje naar Zweden gemaakt had, en daarna zijn we naar Krugersdorp Gamereserve gegaan. Eindelijk weer leeuwen gezien! Maar of we daar zo blij mee moeten zijn...Deze leeuwen hebben twaalf dagen geleden nog een lekker sappige mannnetjes toerist genuttigd en ook nu werden we gewaarschuwd dat meneer leeuw zaterdag ietwat aggressief was en al enkele auto's schade had toegebracht...Maar aaaaahhh, er waren drie babywelpjes die voor onze auto aan het stoeien waren, dus dan bekijk je papaleeuw nog maar vanuit een ooghoek.

Zondag hebben we een heel mooie tocht naar Parys, Vredefort en Venterskroon gemaakt. Sinds 14 juli 2005 is de Vredefort Dome de achtste World Heritage Site van Zuid-Afrika. 2023 miljoen jaar geleden is een tien kilometer brede asteroid met een snelheid van 36 000 kilometer per uur (meer dan 10 kilometer per seconde!) hier de aarde ingeslagen. Het resultaat is een 300 kilometer lange krater, van Johannesburg tot Welkom. Het is de grootste, oudste en diepste meteorietinslag die er ooit op aarde geweest is. De gevolgen waren enorm. De zon was voor maanden niet te zien, wat een ijstijd tot gevolg had, de rotsen werden tot tien kilometer hoogte de lucht ingeslingerd om dus tot zo'n 300 kilometer verderop terecht te komen, de aarde lag open tot de vierde aardlaag, waardoor lava, graniet en veel andere gesteente omgeslagen werden om op de aardkorst nieuw gesteente te vormen. Daar komen de vele mijnen vandaan, goud, platina, zilver, diamanten, mineralen en bijzondere gesteentes kwamen aan de oppervlakte te liggen. Ook wordt vermoed dat de aardoppervlakte door deze enorme knal gescheiden is in de verschillende continenten die we tegenwoordig kennen.

Erg veel wordt er niet gedaan met dit interessante gebied. HET middelpunt van de krater is omgeven met een hek, en daar kwamen we na veel rondvragen terecht. Vanaf dat punt kun je inderdaad zien hoe de inslag is gegaan, je ziet de bergringen die tot Johannesburg doorgetrokken zijn, terwijl het landschap achter je dan gewoon vlak is. Dit omdat de asteroide schuin in de aarde is geslagen.

Omdat we de verkeerde weg hadden genomen (naar Viljoenskroon ipv naar Venterskroon), zijn we dwars door de bergen uiteindelijk in Venterskroon terechtgekomen. Volgens ons had er minstens een week geen auto gereden op deze weg, maar mijn kleine karretje heeft nauwelijk geprotesteerd tegen de uiterst moeilijk begaanbare, steile wegen. En wij hebben genoten van de zon en het uitzicht! En we denken dat Christel deze week de enige persoon ter wereld was die twee maal in een stad was die Parijs heet.

We gaan nog even lekker verder met genieten. Snel weer een nieuw verslag!

Heel veel groetjes,
Christel en Karin