Mam en Franca in Zuid-Afrika!

Jambo Nederland!

Mijn reisverhalen van Tanzania komen eraan! Maar omdat het nogal wat tijd in beslag neemt om die impressies te beschrijven, eerst maar een bericht van alle dames Blankendaal. Want nadat ik woensdagnacht geland ben op Johannesburg, zijn mijn moeder en zusje donderdagochtend gearriveerd (en Nien en Saar in Kaapstad!). Ondertussen willen meer en meer mensen het leven in Zuid-Afrika zelf komen onderzoeken!

Donderdag zijn we warm ontvangen door Moses’ zus en hebben we wat rondgetoerd in Johannesburg. Ondanks dat het hartje winter is, is het weer in Zuid-Afrika stukken aangenamer dan in Nederland heb ik begrepen! Alleen toen we ’s avonds terug naar Potch toerden, bleek het toch wel een beetje koud, zelfs voor mijn moeders en Franca's begrippen…
Vrijdag zijn we vanuit Potchefstroom meteen doorgetrokken naar Pilanusberg. In het vertrouwde Manyane resort zijn we in een huisje getrokken met apen en herten in de tuin. Lekker gegeten bij het eerste klas buffet, heerlijk!

Zaterdag hebben we een gamedrive gemaakt van zo’n acht uur! Om half elf ’s ochtends vertrokken we met onze eigen auto en om kwart voor vier zijn we overgestapt op de echte gamedrive-jeep. In de winter kun je de dieren vanwege de grijze bomen en het beige gras goed zien, en veel dieren hebben jongen bij zich. De vertrouwde olifanten, zebra’s, wildebeesten, impala’s, giraffen, everzwijnen, nijlpaarden, neushoorns lieten zich graag door ons bewonderen. Tijdens de gamedrive met de gids kwamen we ook een kudde buffels tegen. De gids had sinds februari geen buffels meer gezien tijdens zijn gamedrives (wij zagen er al drie in de middag) en volgens mij had hij zijn vriendjes nogal gemist, want hij was letterlijk en figuurlijk niet bij ze weg te slaan! Terwijl ik die kudde olifanten veel leuker vond (en de reactie van mijn moeder toen ze bij de truck kwamen staan)!

Zondagochtend zijn we vroeg vertrokken om te gaan genieten van het meest ideale vervoermiddel als je geen haast hebt: een tocht per olifant. We hadden een broekie van een chauffeur die mijn moeder mijn naam op de lijst wilde laten invullen, want dat mocht je pas zelf doen als je zestien was…Mijn God, toen ik acht jaar geleden voor het eerst voor de klas stond had ik hem in de klas kunnen hebben en had hij me juf moeten noemen! Maar goed, ik geloof dat hij de rest van de ochtend wel gemerkt heeft dat ik hem niet zo geweldig vond…

De tocht was helemaal te gek. Er was een klein olifantje dat met ons meeliep en ik reed op dezelfde olifant als vorig jaar. Volgens de begeleider zou de olifant me herkennen, omdat olifanten nu eenmaal nooit iets vergeten. Het weer was mooi, de begeleider gezellig en we hobbelen vrolijk verder! ’s Middags van de zon genoten in Sun City. Alleen het water was ook weer ietwat koud…

Vandaag hebben mijn moeder en Franca Potch gezien: de universiteit, het huis van vorig jaar, mijn oude huis van dit jaar, het hospitaal. Verder willen al mijn vrienden ze ontmoeten, dus het programma wordt nog druk! Alleen moet Franca er wel voor zorgen dat ze wakker en opgestaan is als ik iemand mee naar huis neem…

Volgende week meer!

Groetjes van ons!

PS: Ik zal betere foto's later plaatsen!