Vakantie gaat maar verder...

Hoidiehoi allemaal

Voor de nieuwsgierigen onder jullie het vervolg van de avonturen van de ladies Blankendaal…

Maandag hebben mijn mamsel en Franca Potchefstroom ook eens bekeken, inclusief alle vrienden die daarbij horen. Tomstreet, de Universiteit, Minjonet, het huis in de Auretstraat, Pick ’n Pay en Riverwalk, daarmee houdt Potch dan ook wel weer op. Ondertussen kregen we van mijn broer naar ons hoofd geslingerd dat we net Sheridan zijn (voor de kenners onder ons: Schone schijn, de Engelse comedyserie met Hyacinth Bucket, nee Bouquet), we bellen alleen naar huis als we geld nodig hebben…

Woensdag zijn we naar kleuterschool Happy Day in township Ikageng geweest. Daar werd door een vriendin van mij een les gegeven wat het betekent als je ‘over zee’ bent, met mijn moeder en Franca als voorbeeld. De juf vertelde dat het vandaag rustig was in de klas (45 ipv 60 kinderen) en sloeg er met een stick op los omdat de kinderen niet wilden luisteren…De kinderen waren blij met de meegebrachte kleurpotloden, kleurboeken en puzzels, en toen we weggingen vroeg één van de kinderen hartverscheurend aan mijn zusje: ,Do you wanna buy me?’

’s Middags zijn we om de traditie in ere te houden naar het leeuwenpark geweest. Mijn buurmeisjes Anu en Ayo uit Nigeria gingen ook mee. Ze waren de verblijven van de leeuwen aan het schoonmaken, wat voor ons wel leuk was. Want omdat de leeuwen dan moeten ruilen van rennen, zijn ze onrustig en wakker. Ook vulden ze de waterbakken, en omdat het schoonmaken wat lang duurde, liepen de waterbakken over en dat wilden de leeuwen ook wel even verkennen! Het absolute hoogtepunt was echter dat één van de leeuwinnen haar jongen wierp terwijl wij er als enige bezoekers waren. We moesten heel stil zijn en mochten niet te dichtbij komen, maar konden wel de drie ongelooflijk kleine welpjes zien die geboren werden. Als een leeuwin welpen werpt, begint ze eerst te brullen en te grommen, en net als in het wild, antwoorden alle andere leeuwen hierop. Echt fantastisch om mee te maken!

’s Avonds hebben we heerlijk bij Esmé gegeten. Ook André was van de partij om alle goed bewaarde geheime verhalen te vertellen…

Donderdag zijn we naar Parys geweest om lekker te lunchen en van de leuke winkeltjes volop te genieten. En vrijdag zijn we weer in de auto geklommen om naar Drakensbergen te rijden.
Het laatste stuk moesten we in het donker rijden, en in die steile gebergtes is dat niet echt een pretje…We hadden ook nog eens een chalet in het midden van Royal Natal National Park waar zelfs versnelling 2 te veel gegrepen was om de auto omhoog te laten komen.
Zaterdag hebben we een lange hike gedaan, met véél klimmen (goed voor de conditie). Terug liep het heerlijk in het zonnetje, alleen hebben we toen de afslag terug gemist, en kwamen we uit bij ons resort, terwijl de auto 5 kilometer lager stond…

Zondag zijn we teruggereden en hebben we het Willem Pretorius Game Reserve nog aangedaan. Het rijden was dit weekend soms wat minder prettig, want er heerst een extreme droogte in Kwazulu-Natal met als gevolg enorme branden. Soms reden we letterlijk tussen de vlammen door, en kon je door de voorruit hoogstens twee meter zien, de rest was zwart en as.

Alle mooie foto’s zijn dit keer geplaatst! Van mij: tot de volgende keer, en geniet van de film die mijn moeder en Franca gemaakt hebben!

Groetjes,
Karin