Waterrat

Vanmorgen werd ik wakker van het onweer dat de ramen van de hotelkamer deden rinkelen. Alle hanen en kippen waren ook meteen wakker zo te horen. Dar Es Salaam beleeft het ergste noodweer sinds 57 jaar. In Dar alleen zijn nu al 38 mensen verdronken. Als we op weg zijn naar Mbezi beach om (eindelijk!!!) ons huis te inspecteren, kunnen we op gegeven moment niet verder. Na twintig minuten besluit Moses dat we een Bajaji nemen :-) Heb ik altijd al eens in willen rijden, het lijkt op een Tuk-tuk, zo'n snorfiets op drie wielen met een chauffeur. Ook de bajaji kan niet verder als we vooraan in de file staan; door eb en vloed van de oceaan heeft de brug vannacht onder water gestaan en de helft van de weg is door de kracht van het water weggeslagen. Een grijpkraan is bezig om de modder weg te krijgen, daarna mogen we doorlopen. We lopen ruim een half uur om bij het huis te komen, maar houden het niet droog, soms moeten we tot aan onze knieen door het water waden. 

Het huis begint mooi te worden! Met bananen,- en papayabomen in de tuin, ramen met hekwerk, ommuurd en details in het plafond en op de vloer. Helaas komen ze bij het opruimen een rattennest tegen en zoals ik al aanvoelde, vlucht mama rat van bijna 30 centimeter richting mijn tenen en daar hou ik niet van. Gelukkig wordt mijn gegil met veel gelach ontvangen.