Jullie zijn het zout der aarde

De slaapzaal is inderdaad heeeeeeel warm, zo'n 43 graden...Maar dankzij de vermoeidheid heb ik heerlijk geslapen. De kakkerlakken onder de douche vergeten we (zijn toch allang verzopen nu er 400 mensen douchen),nu schijnen die Spanjaarden alleen nogal vreemd te ontbijten. Een koekkrakeling, een pakje sap en een pakje chocomel-energie-drink. Zouden we morgen dit ook weer krijgen?

We hebben een kort deelgroepmoment en gaan dan Madrid verkennen! Met de metro richting Plaza Mayor, relaxen in het Retiro-park, meedrijven met de menigte en slenteren door de straten. Ontmoeten met gelovigen van over de hele wereld. Afrikaners die gesponsord door de missies voor het eerst 'overzee'zijn, Koreanen die leuzen meedragen voor vrijheid in hun land, Turken die trots zijn op hun minderheid, Braziliaanse nonnen die in hun zwarte pijen onder de bomen in de schaduw zitten. Ik merk dat de jongeren energie krijgen en gesterkt worden door het immense samenzijn. Gesterkt in hun geloof, geworteld, zoals de Paus het zo graag wilde. Paus Johannes Paulus zei tegen jongeren: ' Jullie zijn het licht der wereld. Jullie zijn het zout der aarde. Wees brandende fakkels midden in de wereld.In de nacht van het ongeloof, schijnt het licht van jullie geloof.In de nevel van haat en wanhoop, straalt de glans van jullie optimisme en hoop.In de duisternis van egoïsme en geweld, brandt het vuur van jullie liefde.'

's Avonds eten we een pizza op straat dankzij onze pelgrimbonnen. Daarna lopen we richting Plaza de Cibeles om met de miljoen pelgrims die al aanwezig zijn, de openingsmis te vieren. Een onoverzienbare mensenmassa. We volgen de mis op grote schermen. Ik vind het genoeg voor vandaag en trek me terug op een terrasje.

Psalmen 22;27
“Dat zij die Hem zoeken, de Heer loven, houd moed, voor altijd!”